તે પૂછ્યું , "બોલ , એ વેદના  છે કે નહીં ?
આ આંખો માં મદ ને હોઠો પર સ્મિત ,સખી ,
પણ એ મદિલા નયનો માં વેદના છે કે નહિ ?"

ને મેં કહ્યું ,
વેદના એ -પ્રેમ નું સંતાન છે ઔનારસ !
પ્રથમ પગથીયું ,જિંદગી  તાવવા નું !
જિંદગી નું તાપણું , પ્રેમ ની જ્વાલા નું દાજાતું આલિંગન !

તપ થી પણ ઉચેરો એનો તાપ !
ને જપ થી લાખેણો એનો જાપ  !
લાખ ચૌરાસી કરી જાપો તોયે કશેક ખૂટી જાય શ્વાસો !

જીંદગી ના "એ " અંતિમ પર પહોચવા મથતું એ ઝાંઝવું !
તો બોલ તું જ હવે એ વેદના છે કે નહિ ?
મારો પ્રેમ એ જ વેદના કે નહિ ?
**બ્રિન્દા **